Niewątpliwie najważniejszą cechą grzejnika jest jego moc cieplna. Parametr ten odzwierciedla ilość ciepła, którą  oddaje grzejnik, czyli jest miarą jego wydajności. Parametr ten wyrażany jest w Watach.

Różne pomieszczenia mieszkalne mogą posiadać różne zapotrzebowanie na moc. Wszystko zależy od bardzo wielu czynników takich jak wartość oczekiwanej temperatury uzyskanej w pomieszczeniu, innych źródeł ciepła, a w szczególności gabarytów pomieszczenia. Tak więc biorąc pod uwagę pomieszczenia o identycznych wymiarach inne będzie zapotrzebowanie cieplne kuchni, w której dodatkową funkcję grzewczą pełnią pracujące urządzenia agd, inne pokoju, a jeszcze inne łazienki, w której temperatura powinna być o kilka stopni wyższa. 

W katalogach często spotkać się można z oznaczeniem 75/65/20°C lub 90/70/20°C. Są to odpowiednio temperatura zasilania (75°C lub 90°C), temperatura powrotu (65°C i 70°C) oraz temperatura wewnętrzna pomieszczenia (20°C). Przy odczytywaniu mocy należy brać pod uwagę parametry najbardzie zbliżone do posiadanych przez nas, dla przykładu moc grzejnika o temperaturze zasilania równej 90°C (najczęściej w przypadku ogrzewania miejskiego, w bloku) jest zazwyczaj niemal dwa razy większa niż moc tego samego modelu przy temperaturze zasilania 50°C (którą otrzymuje się jeżeli korzysta się z pieca konwektorowego). W przypadku łazienki należy brać pod uwagę nie temperaturę wewnętrzną równą 20°C lecz około 24°C, więc zapotrzebowanie cieplne jakie należy przyjąć jest o około 20% większe.

O rzeczywistej mocy grzejnika decydować moze także sposób podłączenia go do instalacji. Jeżeli weźmiemy pod uwagę zasilanie dolne, warto wybrać grzejnik o mocy o 10% większej, gdyż producenci podają najczęściej moc dla najefektywniejszego zasilania, czyli krzyżowego (góra-dół).

Istnieją różne sposoby przeliczania mocy potrzebnej do ogrzania pomieszczenia. Zakładającm że standardowa wysokość kondygnacji to 2,7m przyjąć można, że w budonku dobrze ocieplonym zapotrzebowanie wynosi 80 W/m2. W budynkach ze słabym ociepleniem powinno się przejmować około 120 W/m2. Jeżeli jednak posiadamy pomieszczenie o niestandardowej wysokości lub ze skosami możemy przeliczyć moc na podstawie kubatury. W tym przypadku przyjmuje się 40 W/m3 w przypadku w budynkach dobrze ocieplonych i 60 W/m3 w miejscach ocieplonych słabiej.

Przykłady:
1. Łazienka w centralnym punkcie mieszkania, dobrze dogrzana z zewnątrz o wymiarach 2m x 3m i standardowej wysokości 2,7m.  Powierzchnia to 2m x 3m = 6m2, a moc potrzebna do ogrzania jej to około 500W.
2. Salon, duży przestrzenny, w ocieplonym starym budownictwie o wysokości kondygnacji 3,5m o wymiarach 4m x 5m. Kubatura to 70m3.  Zapotrzebowanie energrtyczne w tym przypadku to 2500W.